(دیکھ! سری) رام (-چندر) کوچ کر گیا، راون بھی چلّ وسیا جس نوں وڈے پروار والا کہا جاندا ہے۔
نانک آکھدا ہے- (اتھے) کوئی بھی سدا کائم رہن والا پدارتھ نہیں ہے۔ (اہ) جگت سپنے ورگا (ہی) ہے ۔۔50۔۔
(موت آدک تاں) اس (گھٹنا) دی چنتا کرنی چاہیدی ہے جہڑی کدے واپرن والی ناہ ہووے۔
ہے نانک! جگت دی تاں چال ہی اہ ہے کِ (اتھے) کوئی جیو (بھی) سدا کائم رہن والا نہیں ہے ۔۔51۔۔
(جگت وچ تاں) جہڑا بھی جمیا ہے اہ (زرور) ناس ہو جائگا (ہر کوئی اتھوں) اجّ جاں بھلکے کوچ کر جان والا ہے۔
ہے نانک! (اس واستے مایا دے موہ دیاں) ساریاں پھاہیاں لاہ کے پرماتما دے گن گایا کر ۔۔52۔۔
دوہرا ۔۔
(پربھو دے نام توں وچھڑ کے جدوں مایا دے موہ دیاں) پھاہیاں (منکھّ نوں) آ پیندیاں ہن (اہناں پھاہیاں نوں کٹن لئی منکھّ دے اندروں آتمک) تاکت مکّ جاندی ہے (مایا دا ٹاکرا کرن لئی منکھّ پاسوں) کوئی بھی ہیلا نہیں کیتا جا سکدا۔
نانک آکھدا ہے- ہے ہری! اہو جہے ویلے (ہن) تیرا ہی آسرا ہے۔ جویں توں (تیندوئے توں چھڈان لئی) ہاتھی دا سہائی بنیا، تویں سہائی بن۔ (بھاو، مایا دے موہ دے بندھناں توں خلاسی ہاسل کرن لئی پرماتما دے در تے ارداس ہی اکو اک وسیلا ہے) ॥53۔۔
(جدوں منکھّ پربھو دے در تے ڈگدا ہے، تاں مایا دا ٹاکرا کرن لئی اس دے اندر آتمک) بل پیدا ہو جاندا ہے (مایا دے موہ دے) بندھن ٹٹّ جاندے ہن (موہ دا ٹاکرا کرن لئی) ہریک ہیلا سپھل ہو سکدا ہے۔
سو، ہے نانک آکھدا ہے- (ہے پربھو!) سبھ کجھ تیرے ہتھ وچ ہے (تیری پیدا کیتی مایا بھی تیرے ہی ادھین ہے، اس توں بچن لئی) توں ہی مددگار ہو سکدا ہیں ۔۔54۔۔
(جدوں انت ویلے) سارے ساتھی سنگی چھڈّ جاندے ہن، جدوں کوئی بھی ساتھ نہیں نباہ سکدا،
نانک آکھدا ہے- اس (اکلے-پن دی) مسیبت ویلے بھی سرف پرماتما دا ہی سہارا ہندا ہے (سو، سدا پرماتما دا نام سمریا کرو) ॥55۔۔
(انت ویلے بھی پرماتما دا) نام (جیو دے نال) رہندا ہے، (بانی دے روپ وچ) گرو اس دے نال رہندا ہے، اکال پرکھ اس دے نال ہے،
نانک آکھدا ہے- اس دنیا وچ جس کسے (منکھّ) نے (ہرِ نام سمرن والا) گرو دا اپدیش آپنے اندر سدا وسایا ہے (تے نام جپیا ہے (اس دے انت ویلے اہ سہائی بندے ہن) ॥56۔۔
ہے پربھو! جس منکھّ نے تیرا اہ نام آپنے ہردے وچ وسایا ہے جس دے برابر دا ہور کوئی نہیں،
اتے جس نوں سمریاں ہریک دکھّ-کلیش دور ہو جاندا ہے، اس منکھّ نوں تیرا درشن بھی ہو جاندا ہے ۔۔57۔۔1۔۔
منداونی مہلا 5 ۔۔
(اس منکھّ دے ہردے-) تھال وچ اچا آچرن، سنتوکھ اتے آتمک جیون دی سوجھ-اہ تنّ وستوآں ٹکیاں رہندیاں ہن،
(جس منکھّ دے ہردے-تھالے وچ) پرماتما دا آتمک جیون دین والا نام آ وسدا ہے (اہ 'امرت نامُ' ایسا ہے) کِ اس دا آسرا ہریک جیو لئی (زروری) ہے۔