ಸಿಧ್ ಗೋಷ್ಟ್

(ಪುಟ: 19)

ਰੂਪੁ ਨ ਹੋਤੋ ਰੇਖ ਨ ਕਾਈ ਤਾ ਸਬਦਿ ਕਹਾ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥

roop na hoto rekh na kaaee taa sabad kahaa liv laaee |

ಯಾವುದೇ ರೂಪ ಅಥವಾ ಆಕಾರವಿಲ್ಲದಿದ್ದಾಗ, ಯಾರಾದರೂ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಶಬ್ದದ ಮೇಲೆ ಹೇಗೆ ಗಮನಹರಿಸಬಹುದು?

ਰਕਤੁ ਬਿੰਦੁ ਕੀ ਮੜੀ ਨ ਹੋਤੀ ਮਿਤਿ ਕੀਮਤਿ ਨਹੀ ਪਾਈ ॥

rakat bind kee marree na hotee mit keemat nahee paaee |

ಅಂಡಾಣು ಮತ್ತು ವೀರ್ಯಾಣುಗಳಿಂದ ಯಾವುದೇ ಕತ್ತಲಕೋಣೆಯು ರೂಪುಗೊಳ್ಳದಿದ್ದಾಗ, ಭಗವಂತನ ಮೌಲ್ಯ ಮತ್ತು ವ್ಯಾಪ್ತಿಯನ್ನು ಯಾರು ಅಳೆಯಬಹುದು?

ਵਰਨੁ ਭੇਖੁ ਅਸਰੂਪੁ ਨ ਜਾਪੀ ਕਿਉ ਕਰਿ ਜਾਪਸਿ ਸਾਚਾ ॥

varan bhekh asaroop na jaapee kiau kar jaapas saachaa |

ಬಣ್ಣ, ಉಡುಗೆ ಮತ್ತು ರೂಪವನ್ನು ನೋಡಲಾಗದಿದ್ದರೆ, ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನನ್ನು ಹೇಗೆ ತಿಳಿಯಬಹುದು?

ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਬੈਰਾਗੀ ਇਬ ਤਬ ਸਾਚੋ ਸਾਚਾ ॥੬੬॥

naanak naam rate bairaagee ib tab saacho saachaa |66|

ಓ ನಾನಕ್, ಭಗವಂತನ ನಾಮಕ್ಕೆ ಹೊಂದಿಕೊಂಡವರು ನಿರ್ಲಿಪ್ತರಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಆಗ ಮತ್ತು ಈಗ, ಅವರು ಸತ್ಯದ ಸತ್ಯವನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾರೆ. ||66||

ਹਿਰਦਾ ਦੇਹ ਨ ਹੋਤੀ ਅਉਧੂ ਤਉ ਮਨੁ ਸੁੰਨਿ ਰਹੈ ਬੈਰਾਗੀ ॥

hiradaa deh na hotee aaudhoo tau man sun rahai bairaagee |

ಯಾವಾಗ ಹೃದಯ ಮತ್ತು ದೇಹವು ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿಲ್ಲವೋ, ಓ ಸಂನ್ಯಾಸಿಯೇ, ಆಗ ಮನಸ್ಸು ಸಂಪೂರ್ಣ, ನಿರ್ಲಿಪ್ತ ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿತ್ತು.

ਨਾਭਿ ਕਮਲੁ ਅਸਥੰਭੁ ਨ ਹੋਤੋ ਤਾ ਨਿਜ ਘਰਿ ਬਸਤਉ ਪਵਨੁ ਅਨਰਾਗੀ ॥

naabh kamal asathanbh na hoto taa nij ghar bastau pavan anaraagee |

ನಾಭಿಯ ಕಮಲದ ಆಸರೆಯಿಲ್ಲದಿದ್ದಾಗ, ಉಸಿರು ತನ್ನ ಮನೆಯಲ್ಲಿಯೇ ಉಳಿಯಿತು, ಭಗವಂತನ ಪ್ರೀತಿಗೆ ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.

ਰੂਪੁ ਨ ਰੇਖਿਆ ਜਾਤਿ ਨ ਹੋਤੀ ਤਉ ਅਕੁਲੀਣਿ ਰਹਤਉ ਸਬਦੁ ਸੁ ਸਾਰੁ ॥

roop na rekhiaa jaat na hotee tau akuleen rahtau sabad su saar |

ಯಾವುದೇ ರೂಪ ಅಥವಾ ಆಕಾರ ಅಥವಾ ಸಾಮಾಜಿಕ ವರ್ಗವಿಲ್ಲದಿದ್ದಾಗ, ಶಬ್ದವು ಅದರ ಸಾರದಲ್ಲಿ, ಅವ್ಯಕ್ತವಾದ ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿದೆ.

ਗਉਨੁ ਗਗਨੁ ਜਬ ਤਬਹਿ ਨ ਹੋਤਉ ਤ੍ਰਿਭਵਣ ਜੋਤਿ ਆਪੇ ਨਿਰੰਕਾਰੁ ॥

gaun gagan jab tabeh na hotau tribhavan jot aape nirankaar |

ಜಗತ್ತು ಮತ್ತು ಆಕಾಶವು ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿಲ್ಲದಿದ್ದಾಗ, ನಿರಾಕಾರ ಭಗವಂತನ ಬೆಳಕು ಮೂರು ಲೋಕಗಳನ್ನು ತುಂಬಿತು.

ਵਰਨੁ ਭੇਖੁ ਅਸਰੂਪੁ ਸੁ ਏਕੋ ਏਕੋ ਸਬਦੁ ਵਿਡਾਣੀ ॥

varan bhekh asaroop su eko eko sabad viddaanee |

ಬಣ್ಣ, ಉಡುಗೆ ಮತ್ತು ರೂಪವು ಏಕ ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ಒಳಗೊಂಡಿತ್ತು; ಶಬ್ದವು ಒಬ್ಬ, ಅದ್ಭುತ ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ಅಡಕವಾಗಿತ್ತು.

ਸਾਚ ਬਿਨਾ ਸੂਚਾ ਕੋ ਨਾਹੀ ਨਾਨਕ ਅਕਥ ਕਹਾਣੀ ॥੬੭॥

saach binaa soochaa ko naahee naanak akath kahaanee |67|

ನಿಜವಾದ ಹೆಸರಿಲ್ಲದೆ, ಯಾರೂ ಶುದ್ಧರಾಗಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ; ಓ ನಾನಕ್, ಇದು ಮಾತನಾಡದ ಮಾತು. ||67||

ਕਿਤੁ ਕਿਤੁ ਬਿਧਿ ਜਗੁ ਉਪਜੈ ਪੁਰਖਾ ਕਿਤੁ ਕਿਤੁ ਦੁਖਿ ਬਿਨਸਿ ਜਾਈ ॥

kit kit bidh jag upajai purakhaa kit kit dukh binas jaaee |

"ಹೇಗೆ, ಯಾವ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ, ಪ್ರಪಂಚವು ರೂಪುಗೊಂಡಿತು, ಓ ಮನುಷ್ಯ? ಮತ್ತು ಯಾವ ವಿಪತ್ತು ಅದನ್ನು ಕೊನೆಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ?"

ਹਉਮੈ ਵਿਚਿ ਜਗੁ ਉਪਜੈ ਪੁਰਖਾ ਨਾਮਿ ਵਿਸਰਿਐ ਦੁਖੁ ਪਾਈ ॥

haumai vich jag upajai purakhaa naam visariaai dukh paaee |

ಅಹಂಕಾರದಲ್ಲಿ, ಜಗತ್ತು ರೂಪುಗೊಂಡಿತು, ಓ ಮನುಷ್ಯ; ನಾಮವನ್ನು ಮರೆತು, ಅದು ನರಳುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಸಾಯುತ್ತದೆ.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਗਿਆਨੁ ਤਤੁ ਬੀਚਾਰੈ ਹਉਮੈ ਸਬਦਿ ਜਲਾਏ ॥

guramukh hovai su giaan tat beechaarai haumai sabad jalaae |

ಗುರುಮುಖನಾಗುವವನು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯ ಸಾರವನ್ನು ಆಲೋಚಿಸುತ್ತಾನೆ; ಶಬ್ದದ ಮೂಲಕ, ಅವನು ತನ್ನ ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ಸುಟ್ಟುಹಾಕುತ್ತಾನೆ.

ਤਨੁ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਨਿਰਮਲ ਬਾਣੀ ਸਾਚੈ ਰਹੈ ਸਮਾਏ ॥

tan man niramal niramal baanee saachai rahai samaae |

ಅವರ ದೇಹ ಮತ್ತು ಮನಸ್ಸು ನಿರ್ಮಲವಾಗುತ್ತದೆ, ಪದಗಳ ಇಮ್ಯಾಕ್ಯುಲೇಟ್ ಬಾನಿ ಮೂಲಕ. ಅವನು ಸತ್ಯದಲ್ಲಿ ಮಗ್ನನಾಗಿರುತ್ತಾನೆ.

ਨਾਮੇ ਨਾਮਿ ਰਹੈ ਬੈਰਾਗੀ ਸਾਚੁ ਰਖਿਆ ਉਰਿ ਧਾਰੇ ॥

naame naam rahai bairaagee saach rakhiaa ur dhaare |

ಭಗವಂತನ ನಾಮದ ಮೂಲಕ ಅವನು ನಿರ್ಲಿಪ್ತನಾಗಿರುತ್ತಾನೆ; ಅವನು ತನ್ನ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ನಿಜವಾದ ಹೆಸರನ್ನು ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸುತ್ತಾನೆ.

ਨਾਨਕ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਜੋਗੁ ਕਦੇ ਨ ਹੋਵੈ ਦੇਖਹੁ ਰਿਦੈ ਬੀਚਾਰੇ ॥੬੮॥

naanak bin naavai jog kade na hovai dekhahu ridai beechaare |68|

ಓ ನಾನಕ್, ಹೆಸರಿಲ್ಲದೆ, ಯೋಗವು ಎಂದಿಗೂ ಪ್ರಾಪ್ತಿಯಾಗುವುದಿಲ್ಲ; ಇದನ್ನು ನಿಮ್ಮ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸಿ ಮತ್ತು ನೋಡಿ. ||68||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਚੁ ਸਬਦੁ ਬੀਚਾਰੈ ਕੋਇ ॥

guramukh saach sabad beechaarai koe |

ಗುರ್ಮುಖನು ಶಬ್ದದ ನಿಜವಾದ ಪದವನ್ನು ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುವವನು.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੁ ਬਾਣੀ ਪਰਗਟੁ ਹੋਇ ॥

guramukh sach baanee paragatt hoe |

ನಿಜವಾದ ಬಾನಿ ಗುರುಮುಖನಿಗೆ ಬಹಿರಂಗವಾಗಿದೆ.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਨੁ ਭੀਜੈ ਵਿਰਲਾ ਬੂਝੈ ਕੋਇ ॥

guramukh man bheejai viralaa boojhai koe |

ಗುರುಮುಖನ ಮನಸ್ಸು ಭಗವಂತನ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಮುಳುಗಿದೆ, ಆದರೆ ಇದನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವವರು ಎಷ್ಟು ಅಪರೂಪ.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਹੋਇ ॥

guramukh nij ghar vaasaa hoe |

ಗುರುಮುಖನು ಆತ್ಮದ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಾನೆ, ಆಳವಾಗಿ.