Sri Guru Granth Sahib Paath Bhog (Ragmala)

(Leathanach: 1)

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ik oankaar satigur prasaad |

Dia amháin Cruthaitheoir Uilíoch. Le Grásta an Fhíor-Ghúrú:

ਸਲੋਕ ਮਹਲਾ ੯ ॥

salok mahalaa 9 |

Salok, Naoú Mehl:

ਗੁਨ ਗੋਬਿੰਦ ਗਾਇਓ ਨਹੀ ਜਨਮੁ ਅਕਾਰਥ ਕੀਨੁ ॥

gun gobind gaaeio nahee janam akaarath keen |

Mura canann tú Moltaí an Tiarna, déantar do shaol gan úsáid.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਭਜੁ ਮਨਾ ਜਿਹ ਬਿਧਿ ਜਲ ਕਉ ਮੀਨੁ ॥੧॥

kahu naanak har bhaj manaa jih bidh jal kau meen |1|

A deir Nanac, déan machnamh, creathadh ar an Tiarna; d'intinn a thumadh ann, mar an t-iasc san uisce. ||1||

ਬਿਖਿਅਨ ਸਿਉ ਕਾਹੇ ਰਚਿਓ ਨਿਮਖ ਨ ਹੋਹਿ ਉਦਾਸੁ ॥

bikhian siau kaahe rachio nimakh na hohi udaas |

Cén fáth a bhfuil tú gafa sa pheaca agus sa chaimiléireacht? Níl tú scoite, fiú ar feadh nóiméad!

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਭਜੁ ਹਰਿ ਮਨਾ ਪਰੈ ਨ ਜਮ ਕੀ ਫਾਸ ॥੨॥

kahu naanak bhaj har manaa parai na jam kee faas |2|

A deir Nanac, déan machnamh, creathadh ar an Tiarna, agus ní bheidh tú gafa i noose an bháis. ||2||

ਤਰਨਾਪੋ ਇਉ ਹੀ ਗਇਓ ਲੀਓ ਜਰਾ ਤਨੁ ਜੀਤਿ ॥

taranaapo iau hee geio leeo jaraa tan jeet |

Mar seo tá d'óige tar éis bás a fháil, agus tá seanaois tar éis do chorp a shárú.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਭਜੁ ਹਰਿ ਮਨਾ ਅਉਧ ਜਾਤੁ ਹੈ ਬੀਤਿ ॥੩॥

kahu naanak bhaj har manaa aaudh jaat hai beet |3|

A deir Nanac, déan machnamh, creathadh ar an Tiarna; tá do shaol ag eitilt ar shiúl! ||3||

ਬਿਰਧਿ ਭਇਓ ਸੂਝੈ ਨਹੀ ਕਾਲੁ ਪਹੂਚਿਓ ਆਨਿ ॥

biradh bheio soojhai nahee kaal pahoochio aan |

Tá tú tar éis éirí sean, agus ní thuigeann tú go bhfuil an bás ag scoitheadh ort.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਨਰ ਬਾਵਰੇ ਕਿਉ ਨ ਭਜੈ ਭਗਵਾਨੁ ॥੪॥

kahu naanak nar baavare kiau na bhajai bhagavaan |4|

Deir Nanak, tá tú dÚsachtach! Cén fáth nach bhfuil tú ag cuimhneamh agus ag machnamh ar Dhia? ||4||

ਧਨੁ ਦਾਰਾ ਸੰਪਤਿ ਸਗਲ ਜਿਨਿ ਅਪੁਨੀ ਕਰਿ ਮਾਨਿ ॥

dhan daaraa sanpat sagal jin apunee kar maan |

Do shaibhreas, do chéile, agus na sealúchais go léir a éilíonn tú mar do chuid féin

ਇਨ ਮੈ ਕਛੁ ਸੰਗੀ ਨਹੀ ਨਾਨਕ ਸਾਚੀ ਜਾਨਿ ॥੫॥

ein mai kachh sangee nahee naanak saachee jaan |5|

ní rachaidh aon cheann díobh seo leat sa deireadh. A Nanak, bíodh a fhios seo fíor. ||5||

ਪਤਿਤ ਉਧਾਰਨ ਭੈ ਹਰਨ ਹਰਿ ਅਨਾਥ ਕੇ ਨਾਥ ॥

patit udhaaran bhai haran har anaath ke naath |

'Sé Grása Slánuighthe na bpeacach é, Sgriosálaí na h-eagla, Máighistir na n-uireasbhuidheach.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਤਿਹ ਜਾਨੀਐ ਸਦਾ ਬਸਤੁ ਤੁਮ ਸਾਥਿ ॥੬॥

kahu naanak tih jaaneeai sadaa basat tum saath |6|

Arsa Nanak, tuig agus bíodh aithne agat air, atá in éineacht leat i gcónaí. ||6||

ਤਨੁ ਧਨੁ ਜਿਹ ਤੋ ਕਉ ਦੀਓ ਤਾਂ ਸਿਉ ਨੇਹੁ ਨ ਕੀਨ ॥

tan dhan jih to kau deeo taan siau nehu na keen |

Thug sé do chorp agus do shaibhreas duit, ach níl tú i ngrá leis.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਨਰ ਬਾਵਰੇ ਅਬ ਕਿਉ ਡੋਲਤ ਦੀਨ ॥੭॥

kahu naanak nar baavare ab kiau ddolat deen |7|

Deir Nanak, tá tú dÚsachtach! Cén fáth a bhfuil tú anois ar crith agus ar crith chomh gan chabhair? ||7||

ਤਨੁ ਧਨੁ ਸੰਪੈ ਸੁਖ ਦੀਓ ਅਰੁ ਜਿਹ ਨੀਕੇ ਧਾਮ ॥

tan dhan sanpai sukh deeo ar jih neeke dhaam |

Tá sé tugtha duit do chorp, saibhreas, maoin, síocháin agus Fatima álainn.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਸੁਨੁ ਰੇ ਮਨਾ ਸਿਮਰਤ ਕਾਹਿ ਨ ਰਾਮੁ ॥੮॥

kahu naanak sun re manaa simarat kaeh na raam |8|

A deir Nanak, éist, aigne: cén fáth nach cuimhin leat an Tiarna i machnaimh? ||8||

ਸਭ ਸੁਖ ਦਾਤਾ ਰਾਮੁ ਹੈ ਦੂਸਰ ਨਾਹਿਨ ਕੋਇ ॥

sabh sukh daataa raam hai doosar naahin koe |

Is é an Tiarna a thugann gach síocháin agus sólás. Níl aon eile ar chor ar bith.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਸੁਨਿ ਰੇ ਮਨਾ ਤਿਹ ਸਿਮਰਤ ਗਤਿ ਹੋਇ ॥੯॥

kahu naanak sun re manaa tih simarat gat hoe |9|

A deir Nanac, éist, aigne: ag déanamh machnaimh i gcuimhne air, tá slánú bainte amach. ||9||