Rehras Sahib

(Leathanach: 13)


ਦੁਸਟ ਜਿਤੇ ਉਠਵਤ ਉਤਪਾਤਾ ॥
dusatt jite utthavat utapaataa |

Mar a lán cruthú olc (Upadra)

ਸਕਲ ਮਲੇਛ ਕਰੋ ਰਣ ਘਾਤਾ ॥੩੯੬॥
sakal malechh karo ran ghaataa |396|

Gach na bunú villains outrage agus go léir an infidels a scrios sa catha.396.

ਜੇ ਅਸਿਧੁਜ ਤਵ ਸਰਨੀ ਪਰੇ ॥
je asidhuj tav saranee pare |

O Asidhuja! a dhéanann dídean ionat,

ਤਿਨ ਕੇ ਦੁਸਟ ਦੁਖਿਤ ਹ੍ਵੈ ਮਰੇ ॥
tin ke dusatt dukhit hvai mare |

O Uachtair-sgrios! iad siúd a d'iarr do dhídean, fuair a naimhde bás pianmhar

ਪੁਰਖ ਜਵਨ ਪਗੁ ਪਰੇ ਤਿਹਾਰੇ ॥
purakh javan pag pare tihaare |

(cé) fir a dhéanann dídean ionat,

ਤਿਨ ਕੇ ਤੁਮ ਸੰਕਟ ਸਭ ਟਾਰੇ ॥੩੯੭॥
tin ke tum sankatt sabh ttaare |397|

Na daoinibh do thuit ar do chosaibh, bhain tú a n-uile thrioblóid amach.397.

ਜੋ ਕਲਿ ਕੋ ਇਕ ਬਾਰ ਧਿਐਹੈ ॥
jo kal ko ik baar dhiaaihai |

a chanann ‘Kali’ uair amháin,

ਤਾ ਕੇ ਕਾਲ ਨਿਕਟਿ ਨਹਿ ਐਹੈ ॥
taa ke kaal nikatt neh aaihai |

Iad siúd a dhéanann machnamh fiú ar an Uachtair scrios, ní féidir leis an mbás druidim chucu

ਰਛਾ ਹੋਇ ਤਾਹਿ ਸਭ ਕਾਲਾ ॥
rachhaa hoe taeh sabh kaalaa |

Fanann siad cosanta i gcónaí

ਦੁਸਟ ਅਰਿਸਟ ਟਰੇਂ ਤਤਕਾਲਾ ॥੩੯੮॥
dusatt arisatt ttaren tatakaalaa |398|

Tagann a gcuid naimhde agus a gcuid trioblóidí chun deiridh agus críochnaíonn siad láithreach.398.

ਕ੍ਰਿਪਾ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਤਨ ਜਾਹਿ ਨਿਹਰਿਹੋ ॥
kripaa drisatt tan jaeh nihariho |

(Tusa) a fhéachann tú air le grásta,

ਤਾ ਕੇ ਤਾਪ ਤਨਕ ਮੋ ਹਰਿਹੋ ॥
taa ke taap tanak mo hariho |

Ar pé duine ar chaith Tú do shracfhéachaint fhabhrach, tá siad saor ó pheacaí láithreach

ਰਿਧਿ ਸਿਧਿ ਘਰ ਮੋ ਸਭ ਹੋਈ ॥
ridh sidh ghar mo sabh hoee |

Tá gach pléisiúir saolta agus spioradálta acu ina dtithe

ਦੁਸਟ ਛਾਹ ਛ੍ਵੈ ਸਕੈ ਨ ਕੋਈ ॥੩੯੯॥
dusatt chhaah chhvai sakai na koee |399|

Ní féidir le haon cheann de na naimhde teagmháil a dhéanamh lena scáth fiú.399.

ਏਕ ਬਾਰ ਜਿਨ ਤੁਮੈ ਸੰਭਾਰਾ ॥
ek baar jin tumai sanbhaaraa |

(O Uachtarach Chumhacht!) a chuimhnigh ort uair amháin,

ਕਾਲ ਫਾਸ ਤੇ ਤਾਹਿ ਉਬਾਰਾ ॥
kaal faas te taeh ubaaraa |

An té a chuimhnigh ort uair amháin, rinne tú é a chosaint ó shrón an bháis

ਜਿਨ ਨਰ ਨਾਮ ਤਿਹਾਰੋ ਕਹਾ ॥
jin nar naam tihaaro kahaa |

An té a d’fhuagair d’ainm,

ਦਾਰਿਦ ਦੁਸਟ ਦੋਖ ਤੇ ਰਹਾ ॥੪੦੦॥
daarid dusatt dokh te rahaa |400|

Na daoine sin, a rinne d'Ainm arís agus arís eile, sábháladh iad ón mbochtaineacht agus ó ionsaithe naimhde.400.

ਖੜਗ ਕੇਤ ਮੈ ਸਰਣਿ ਤਿਹਾਰੀ ॥
kharrag ket mai saran tihaaree |

Ó Kharagketu! Tá mé faoi do dhídean.

ਆਪ ਹਾਥ ਦੈ ਲੇਹੁ ਉਬਾਰੀ ॥
aap haath dai lehu ubaaree |

Deonaigh do chabhair féin mé i ngach áit, cosnaigh mé ó dhearadh mo naimhde. 401.