ते द्वार कुठे आहे आणि ते निवासस्थान कुठे आहे, ज्यात तू बसून सर्वांची काळजी घेतोस?
नादचा ध्वनी-प्रवाह तेथे कंपन करतो आणि असंख्य संगीतकार तेथे सर्व प्रकारच्या वाद्यांवर वाजवतात.
इतके राग, कितीतरी संगीतकार तिथे गातात.
प्राणिक वारा, पाणी आणि अग्नि गातात; धर्माचा न्यायमूर्ती तुमच्या दारी गातो.
चित्र आणि गुप्त, चेतनाचे देवदूत आणि अवचेतन जे कृती नोंदवतात आणि धर्माचा न्यायनिवाडा करतात ते गातात.
शिव, ब्रह्मा आणि सौंदर्याची देवी, सदैव सुशोभित, गा.
आपल्या सिंहासनावर बसलेला इंद्र तुझ्या दारी देवतांसह गातो.
समाधीतील सिद्ध गातात; साधू चिंतनात गातात.
ब्रह्मचारी, धर्मांध, शांतपणे स्वीकारणारे आणि निर्भय योद्धे गातात.
पंडित, वेदांचे पठण करणारे धर्मपंडित, सर्व वयोगटातील परात्पर ऋषी, गायन करतात.
मोहिनी, मोहिनी स्वर्गीय सुंदरी ज्या या जगात, स्वर्गात आणि अवचेतनाच्या पाताळात हृदयाला मोहित करतात.
तू निर्माण केलेले दिव्य रत्न आणि अठ्ठावन्न तीर्थक्षेत्रे गातात.
शूर आणि पराक्रमी योद्धे गातात; आध्यात्मिक नायक आणि निर्मितीचे चार स्त्रोत गातात.
तुमच्या हाताने तयार केलेले आणि व्यवस्था केलेले ग्रह, सौर यंत्रणा आणि आकाशगंगा गातात.
ते एकटेच गातात, जे तुझ्या इच्छेला आवडतात. तुझे भक्त तुझ्या साराच्या अमृताने भारलेले आहेत.
इतर अनेक गातात, ते ध्यानात येत नाही. हे नानक, मी त्या सर्वांचा कसा विचार करू?
तो खरा परमेश्वर सत्य आहे, सदैव सत्य आहे आणि त्याचे नाम खरे आहे.
तो आहे, आणि नेहमी राहील. त्याने निर्माण केलेले हे विश्व निघून गेल्यावरही तो निघणार नाही.
त्याने विविध रंग, प्राण्यांच्या प्रजाती आणि मायेच्या विविधतेने जग निर्माण केले.
सृष्टी निर्माण केल्यावर, तो त्याच्या महानतेने स्वतः त्यावर लक्ष ठेवतो.
त्याला जे वाटेल ते तो करतो. त्याला कोणताही आदेश देता येत नाही.
तो राजा, राजांचा राजा, सर्वोच्च प्रभू आणि राजांचा स्वामी आहे. नानक त्याच्या इच्छेच्या अधीन राहतात. ||२७||
15 व्या शतकात गुरू नानक देवजींनी प्रकट केलेले, जपजी साहिब हे ईश्वराचे सर्वात खोल प्रतिपादन आहे. एक वैश्विक स्तोत्र जे मूल मंतरने उघडते, त्यात 38 पौरी आणि 1 सलोक आहेत, ते देवाचे सर्वात शुद्ध स्वरूपात वर्णन करते.