भैराव, पाचवा मेहल:
मी त्याला जंगलात पाहिले आहे आणि मी त्याला शेतात पाहिले आहे. मी त्याला घराघरात आणि त्यागात पाहिले आहे.
मी त्याला एक योगी म्हणून त्याची काठी घेऊन जाताना, केसांच्या केसांचा योगी, उपवास, नवस आणि तीर्थक्षेत्रांना भेट देताना पाहिले आहे. ||1||
मी त्याला संतांच्या समाजात आणि माझ्या स्वतःच्या मनात पाहिले आहे.
आकाशात, पाताळात आणि सर्व गोष्टींमध्ये तो व्याप्त आणि व्याप्त आहे. प्रेमाने आणि आनंदाने, मी त्याची स्तुती गातो. ||1||विराम||
मी त्याला योगी, संन्यासी, ब्रह्मचारी, भटके संन्यासी आणि ठिपके घातलेले अंगरखे घातलेले पाहिले आहे.
मी त्याला कठोर स्वयंशिस्तीच्या पुरुषांमध्ये, मूक ऋषींमध्ये, नटांमध्ये, नाटकांमध्ये आणि नृत्यांमध्ये पाहिले आहे. ||2||
मी त्यांना चार वेदांमध्ये पाहिले आहे, सहा शास्त्रांमध्ये, अठरा पुराणांमध्ये आणि सिम्रितांमध्येही पाहिले आहे.
सर्व मिळून ते घोषित करतात की फक्त एकच परमेश्वर आहे. तर मला सांग, तो कोणापासून लपला आहे? ||3||
अथांग आणि अगम्य, तो आपला अनंत प्रभू आणि स्वामी आहे; त्याचे मूल्य मूल्यांकनाच्या पलीकडे आहे.
सेवक नानक हा त्याग आहे, ज्यांच्या अंतःकरणात तो प्रगट झाला आहे त्यांच्यासाठी त्याग आहे. ||4||2||15||
भैराव आत्म्याचा विश्वास आणि निर्मात्याप्रती मनापासून भक्ती प्रकट करतात. हा एक प्रकारचा धर्मांधपणा आहे, जिथे इतर कशाचीही जाणीव किंवा काळजी नसल्याची भावना असते. व्यक्त केलेल्या भावना समाधानाच्या आणि स्थिर विश्वास किंवा विश्वासात गढून गेल्याच्या असतात. या रागात, आत्मा या भक्तीमध्ये सामील झाल्यास मनाला संभाव्य आनंदाचा अनुभव येतो.