ਹੁਮਕਨਾਮਾ/HUKAMNAMA

ਗਉੜੀ ਪੰਚਪਦਾ ॥
ਪੇਵਕੜੈ ਦਿਨ ਚਾਰਿ ਹੈ ਸਾਹੁਰੜੈ ਜਾਣਾ ॥
ਅੰਧਾ ਲੋਕੁ ਨ ਜਾਣਈ ਮੂਰਖੁ ਏਆਣਾ ॥੧॥
ਕਹੁ ਡਡੀਆ ਬਾਧੈ ਧਨ ਖੜੀ ॥
ਪਾਹੂ ਘਰਿ ਆਏ ਮੁਕਲਾਊ ਆਏ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ਓਹ ਜਿ ਦਿਸੈ ਖੂਹੜੀ ਕਉਨ ਲਾਜੁ ਵਹਾਰੀ ॥
ਲਾਜੁ ਘੜੀ ਸਿਉ ਤੂਟਿ ਪੜੀ ਉਠਿ ਚਲੀ ਪਨਿਹਾਰੀ ॥੨॥
ਸਾਹਿਬੁ ਹੋਇ ਦਇਆਲੁ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਅਪੁਨਾ ਕਾਰਜੁ ਸਵਾਰੇ ॥
ਤਾ ਸੋਹਾਗਣਿ ਜਾਣੀਐ ਗੁਰਸਬਦੁ ਬੀਚਾਰੇ ॥੩॥
ਕਿਰਤ ਕੀ ਬਾਂਧੀ ਸਭ ਫਿਰੈ ਦੇਖਹੁ ਬੀਚਾਰੀ ॥
ਏਸ ਨੋ ਕਿਆ ਆਖੀਐ ਕਿਆ ਕਰੇ ਵਿਚਾਰੀ ॥੪॥
ਭਈ ਨਿਰਾਸੀ ਉਠਿ ਚਲੀ ਚਿਤ ਬੰਧਿ ਨ ਧੀਰਾ ॥
ਹਰਿ ਕੀ ਚਰਣੀ ਲਾਗਿ ਰਹੁ ਭਜੁ ਸਰਣਿ ਕਬੀਰਾ ॥੫॥੬॥੫੦॥

ਵਿਆਖਿਆ

- ਭਗਤ ਕਬੀਰ ਜੀ, ਅੰਗ : 333-334

(ਜੀਵ-ਇਸਤ੍ਰੀ ਨੇ ਇਸ ਸੰਸਾਰ-ਰੂਪ) ਪੇਕੇ ਘਰ ਵਿਚ ਚਾਰ ਦਿਨ (ਭਾਵ, ਥੋੜੇ ਦਿਨ) ਹੀ ਰਹਿਣਾ ਹੈ, (ਹਰੇਕ ਨੇ ਪਰਲੋਕ-ਰੂਪ) ਸਹੁਰੇ ਘਰ (ਜ਼ਰੂਰ) ਜਾਣਾ ਹੈ।
(ਪਰ) ਅੰਞਾਣਾ ਮੂਰਖ ਅੰਨ੍ਹਾ ਜਗਤ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦਾ ॥੧॥
ਦੱਸੋ! (ਇਹ ਕੀਹ ਅਚਰਜ ਖੇਡ ਹੈ?) ਇਸਤ੍ਰੀ ਤਾਂ ਅਜੇ ਘਰ ਦੇ ਕੰਮ-ਕਾਜ ਵਾਲੀ ਅੱਧੀ ਧੋਤੀ ਹੀ ਬੰਨ੍ਹ ਕੇ ਖਲੋਤੀ ਹੈ, ਅੱਧੜ ਵੰਜੇ ਹੀ ਫਿਰਦੀ ਹੈ, (ਭਾਵ, ਜੀਵ-ਇਸਤ੍ਰੀ ਇਸ ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਮੋਹ ਵਿਚ ਹੀ ਲਾ-ਪਰਵਾਹ ਹੈ)
ਮੁਕਲਾਵਾ ਲੈ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਪ੍ਰਾਹੁਣੇ (ਭਾਵ, ਜਿੰਦ ਨੂੰ ਲੈ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਜਮ) ਘਰ ਵਿਚ ਆ ਵੀ ਬੈਠੇ ਹਨ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ਇਹ ਜੋ ਸੁਹਣੀ ਖੂਹੀ ਦਿੱਸ ਰਹੀ ਹੈ (ਭਾਵ, ਇਹ ਜੋ ਸੁਹਣਾ ਜਗਤ ਦਿੱਸ ਰਿਹਾ ਹੈ) ਇਸ ਵਿਚ ਕਿਹੜੀ ਇਸਤ੍ਰੀ ਲੱਜ ਵਹਾ ਰਹੀ ਹੈ (ਭਾਵ, ਇੱਥੇ ਜੋ ਭੀ ਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਆਪਣੀ ਉਮਰ ਸੰਸਾਰਕ ਭੋਗਾਂ ਵਿਚ ਗੁਜ਼ਾਰਨ ਲੱਗ ਪੈਂਦਾ ਹੈ)।
ਜਿਸ ਦੀ ਲੱਜ ਘੜੇ ਸਮੇਤ ਟੁੱਟ ਜਾਂਦੀ ਹੈ (ਭਾਵ, ਜਿਸ ਦੀ ਉਮਰ ਮੁੱਕ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਤੇ ਸਰੀਰ ਢਹਿ ਪੈਂਦਾ ਹੈ) ਉਹ ਪਾਣੀ ਭਰਨ ਵਾਲੀ (ਭਾਵ, ਭੋਗਾਂ ਵਿਚ ਪ੍ਰਵਿਰਤ) ਇੱਥੋਂ ਉੱਠ ਕੇ (ਪਰਲੋਕ ਨੂੰ) ਤੁਰ ਪੈਂਦੀ ਹੈ ॥੨॥
ਜੇ ਪ੍ਰਭੂ-ਮਾਲਕ ਦਿਆਲ ਹੋ ਜਾਏ, (ਜੀਵ-ਇਸਤ੍ਰੀ ਉੱਤੇ) ਮਿਹਰ ਕਰੇ ਤਾਂ ਉਹ (ਜੀਵ-ਇਸਤ੍ਰੀ ਨੂੰ ਸੰਸਾਰ-ਖੂਹੀ ਵਿਚੋਂ ਭੋਗਾਂ ਦਾ ਪਾਣੀ ਕੱਢਣ ਤੋਂ ਬਚਾਣ ਦਾ) ਕੰਮ ਆਪਣਾ ਜਾਣ ਕੇ ਆਪ ਹੀ ਸਿਰੇ ਚੜ੍ਹਾਉਂਦਾ ਹੈ।
(ਉਸ ਦੀ ਮਿਹਰ ਨਾਲ ਜੀਵ-ਇਸਤ੍ਰੀ ਜਦੋਂ) ਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਨੂੰ ਵਿਚਾਰਦੀ ਹੈ (ਭਾਵ, ਚਿੱਤ ਵਿਚ ਵਸਾਉਂਦੀ ਹੈ) ਤਾਂ ਉਹ ਖਸਮ ਵਾਲੀ ਸਮਝੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ॥੩॥
(ਪਰ, ਹੇ ਭਾਈ!) ਜੇ ਵਿਚਾਰ ਕੇ ਵੇਖੋ, (ਇੱਥੇ ਤਾਂ) ਸਾਰੀ ਲੁਕਾਈ ਪਿਛਲੇ ਕੀਤੇ ਕਰਮਾਂ ਦੇ ਸੰਸਕਾਰਾਂ ਦੀ ਬੱਝੀ ਹੋਈ ਭਟਕ ਰਹੀ ਹੈ।
ਇਸ ਜੀਵ-ਇਸਤ੍ਰੀ ਨੂੰ ਕੀਹ ਦੋਸ਼? ਇਹ ਨਮਾਣੀ ਕੀਹ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ? ॥੪॥
ਆਸਾਂ ਸਿਰੇ ਨਹੀਂ ਚੜ੍ਹਦੀਆਂ, ਮਨ ਧੀਰਜ ਨਹੀਂ ਫੜਦਾ ਤੇ (ਜੀਵ-ਇਸਤ੍ਰੀ ਇੱਥੋਂ) ਉੱਠ ਤੁਰਦੀ ਹੈ।
ਹੇ ਕਬੀਰ! (ਇਸ ਨਿਰਾਸਤਾ ਤੋਂ ਬਚਣ ਲਈ) ਤੂੰ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਚਰਨੀਂ ਲੱਗਾ ਰਹੁ, ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਆਸਰਾ ਲਈ ਰੱਖ ॥੫॥੬॥੫੦॥

Explanation

- Bhagat Kabir Ji, Page : 333-334

Gauree, Panch-Padhay:
For a few short days, the soul-bride stays in her parent's house; then, she must go to her in-laws.
The blind, foolish and ignorant people do not know this. ||1||
Tell me, why is the bride wearing her ordinary clothes?
The guests have arrived at her home, and her Husband has come to take her away. ||1||Pause||
Who has lowered the rope of the breath down, into the well of the world which we see?
The rope of the breath breaks away from the pitcher of the body, and the water-carrier gets up and departs. ||2||
When the Lord and Master is kind and grants His Grace, then her affairs are all resolved.
Then she is known as the happy soul-bride, if she contemplates the Word of the Guru's Shabad. ||3||
Bound by the actions she has committed, she wanders around - see this and understand.
What can we say to her? What can the poor soul-bride do? ||4||
Disappointed and hopeless, she gets up and departs. There is no support or encouragement in her consciousness.
So remain attached to the Lord's Lotus Feet, and hurry to His Sanctuary, Kabeer! ||5||6||50||

Explicación

- Bhagat Kabir Ji, Página : 333-334

Gauri, Panch-Padas
En el hogar de los padres, la estancia es corta; al final uno se va con los suegros.
Pero las novias, cegadas por la ignorancia, no lo saben.(1)
¿Por qué la novia negligentemente se ha vestido con un atuendo informal,?
cuando el Novio ha venido a llevársela en matrimonio?(1-Pausa)
El pozo de la vida parece estar lleno, pero, ¿quién hay allí que tenga la cuerda de la longevidad?
Porque esa cuerda se rompe junto con el cántaro de la respiración y el aguador muere lamentándose. (2)
Si el Señor es Compasivo, y realiza Él Mismo Su Tarea.
La novia feliz es aprobada si medita en la Palabra el Shabd del Guru.(3)
Y si reflexiona, se da cuenta que está siendo arrastrada por su pasado.
¿Qué podemos entonces decirle? ¿Qué puede hacer la pobre Alma?(4)
Deja el mundo llena de frustración y sin haber conocido la calma.
Póstrate, por tanto, a los Pies del Señor, oh, dice Kabir y busca Su Santuario.(5-6-50)

Explication

- Bhagat Kabir Ji, Page : 333-334

Gauree, panch-Padas:
Pour quelques jours, les séjours âme-épouse dans la maison de ses parents, puis, elle doit aller à sa belle-famille।
Les personnes aveugles, stupides et ignorants ne savent pas। । । 1 । ।
Dites-moi, pourquoi la mariée portait ses vêtements ordinaires?
Les invités sont arrivés à son domicile, et son mari est venu pour l'emmener। । । 1 । । pause । ।
Qui a fait baisser la corde de la respiration vers le bas, dans le puits du monde que nous voyons?
La corde de la respiration se détache de la cruche du corps, et le porteur d'eau se lève et s'en va। । । 2 । ।
Lorsque le seigneur et maître est en quelque sorte et les subventions sa grâce, puis ses affaires sont tous résolus।
Puis elle est connue comme l'âme-épouse heureuse, si elle envisage la parole de Shabad du gourou। । । 3 । ।
Lié par les actes qu'elle a commis, elle erre - voir cela et comprendre।
Que pouvons-nous lui dire? Que peut faire le pauvre âme-épouse faire? । । 4 । ।
Déçu et désespérée, elle se lève et s'en va। Il n'ya pas de soutien ou d'encouragement dans sa conscience।
Donc, restent attachés aux pieds de lotus du Seigneur, et pressé de son sanctuaire, Kabeer! । । 5 । । 6 । । 50 । ।

Erläuterung

- Bhagat Kabir Ji, Page : 333-334

Gauree, Panch-Padhay:
Für einige Tage bleibt die Seelenbraut im Haus ihrer Eltern, dann muss sie zu ihren Schwiegereltern gehen.
Die blinden, dummen und unwissenden Menschen wissen das nicht. ||1||
Sagen Sie mir, warum trägt die Braut ihre normale Kleidung?
Die Gäste sind bei ihr zu Hause angekommen und ihr Mann ist gekommen, um sie abzuholen. ||1||Pause||
Wer hat das Seil des Atems hinabgelassen, in den Brunnen der Welt, den wir sehen?
Das Seil des Atems reißt vom Krug des Körpers ab, und der Wasserträger steht auf und geht fort. ||2||
Wenn der Herr und Meister gütig ist und seine Gnade gewährt, sind alle ihre Angelegenheiten geklärt.
Dann wird sie als glückliche Seelenbraut bezeichnet, wenn sie über die Worte des Shabad des Gurus nachdenkt. ||3||
Gefangen in den Taten, die sie begangen hat, irrt sie umher – sieh dies und verstehe.
Was können wir ihr sagen? Was kann die arme Seelenbraut tun? ||4||
Enttäuscht und hoffnungslos steht sie auf und geht. In ihrem Bewusstsein gibt es keine Unterstützung oder Ermutigung.
Bleibe also den Lotosfüßen des Herrn verbunden und eile zu Seinem Heiligtum, Kabeer! ||5||6||50||

Explicação

- Bhagat Kabir Ji, Page : 333-334

Gaurée, Panch-Padhay:
Por alguns dias, a alma-noiva permanece na casa dos pais; então, ela deve ir para a casa dos sogros.
Os cegos, tolos e ignorantes não sabem disso. ||1||
Diga-me, por que a noiva está usando roupas comuns?
Os convidados chegaram à casa dela e seu marido veio levá-la embora. ||1||Pausa||
Quem baixou a corda da respiração até o poço do mundo que vemos?
A corda da respiração se desprende do jarro do corpo, e o carregador de água se levanta e parte. ||2||
Quando o Senhor e Mestre é gentil e concede Sua Graça, então os assuntos dela estão todos resolvidos.
Então ela é conhecida como a alma-noiva feliz, se ela contemplar a Palavra do Shabad do Guru. ||3||
Presa pelas ações que cometeu, ela vagueia por aí - veja isso e entenda.
O que podemos dizer a ela? O que a pobre alma-noiva pode fazer? ||4||
Decepcionada e sem esperança, ela se levanta e vai embora. Não há apoio ou encorajamento em sua consciência.
Portanto, permaneça apegado aos Pés de Lótus do Senhor e corra para Seu Santuário, Kabeer! ||5||6||50||

व्याख्या

- ਭਗਤ ਕਬੀਰ ਜੀ, आंग : 333-334

गौरी, पंच-पधय:
कुछ दिनों तक आत्मा-वधू अपने माता-पिता के घर रहती है; फिर उसे अपने ससुराल जाना पड़ता है।
अंधे, मूर्ख और अज्ञानी लोग यह नहीं जानते। ||१||
बताओ, दुल्हन ने साधारण कपड़े क्यों पहने हैं?
उसके घर मेहमान आ गए हैं, और उसका पति उसे ले जाने आया है। ||१||विराम||
इस संसार रूपी कुएँ में, जिसे हम देख रहे हैं, साँस की रस्सी को किसने उतारा है?
श्वास रूपी रस्सी शरीर रूपी घड़े से टूट जाती है और जलवाहक उठकर चला जाता है। ||२||
जब प्रभु और स्वामी दयालु होते हैं और अपनी कृपा प्रदान करते हैं, तो उसके सारे मामले सुलझ जाते हैं।
यदि वह गुरु के शब्द का मनन करती है, तो वह सुखी आत्मा-वधू कहलाती है। ||३||
अपने किये हुए कर्मों से बंधी हुई वह इधर-उधर भटकती रहती है - यह देखो और समझो।
हम उससे क्या कह सकते हैं? बेचारी आत्मा-वधू क्या कर सकती है? ||४||
निराश और हताश होकर वह उठकर चली जाती है। उसकी चेतना में कोई सहारा या प्रोत्साहन नहीं है।
इसलिए प्रभु के चरण-कमलों में आसक्त रहो और उनके शरणस्थल की ओर शीघ्र चलो, कबीर! ||५||६||५०||