Maaroo, Ikatlong Mehl:
Naglilingkod ako sa Isang Panginoon, na walang hanggan, matatag at Totoo.
Naka-attach sa duality, ang buong mundo ay huwad.
Sumusunod sa Mga Aral ng Guru, pinupuri ko ang Tunay na Panginoon magpakailanman, nalulugod sa Pinakatotoo sa Totoo. ||1||
Napakarami ng Iyong Maluwalhating Birtud, Panginoon; Wala akong alam kahit isa.
Ang Buhay ng mundo, ang Dakilang Tagapagbigay, ay ikinakabit tayo sa kanyang sarili.
Siya mismo ay nagpapatawad, at nagkakaloob ng maluwalhating kadakilaan. Ang pagsunod sa mga Turo ng Guru, ang isip na ito ay natutuwa. ||2||
Ang Salita ng Shabad ay pinasuko ang mga alon ng Maya.
Ang pagkamakasarili ay nasakop, at ang isip na ito ay naging malinis.
Intuitively kong umaawit ng Kanyang Maluwalhating Papuri, na puno ng Pag-ibig ng Panginoon. Ang aking dila ay umaawit at ninanamnam ang Pangalan ng Panginoon. ||3||
Sumisigaw ng, "Akin, akin!" ginugugol niya ang kanyang buhay.
Ang kusang-loob na manmukh ay hindi nauunawaan; gumagala siya sa kamangmangan.
Ang Mensahero ng Kamatayan ay nagbabantay sa kanya sa bawat sandali, bawat sandali; gabi at araw, ang kanyang buhay ay nasasayang. ||4||
Siya ay nagsasagawa ng kasakiman sa loob, at hindi nauunawaan.
Hindi niya nakikita ang Sugo ng Kamatayan na umaaligid sa kanyang ulo.
Anuman ang gawin ng isang tao sa mundong ito, ay haharap sa kanya sa kabilang buhay; ano ang magagawa niya sa pinakahuling sandali? ||5||
Ang mga nakadikit sa Katotohanan ay totoo.
Ang mga kusang-loob na manmukh, na nakakabit sa duality, ay umiiyak at humahagulgol.
Siya ang Panginoon at Guro ng magkabilang mundo; Siya mismo ay nalulugod sa kabutihan. ||6||
Sa pamamagitan ng Salita ng Shabad ng Guru, ang Kanyang abang lingkod ay dinadakila magpakailanman.
Ang isip na ito ay naengganyo ng Naam, ang pinagmulan ng nektar.
Hindi man lang ito nabahiran ng dumi ng pagkakadikit kay Maya; sa pamamagitan ng Mga Aral ng Guru, ito ay nalulugod at puspos ng Pangalan ng Panginoon. ||7||
Ang Isang Panginoon ay nakapaloob sa loob ng lahat.
Sa Biyaya ni Guru, Siya ay nahayag.
Ang isa na nagpapasuko sa kanyang kaakuhan, ay nakatagpo ng pangmatagalang kapayapaan; umiinom siya sa Ambrosial Nectar ng Tunay na Pangalan. ||8||
Ang Diyos ang Tagapuksa ng kasalanan at sakit.
Ang Gurmukh ay naglilingkod sa Kanya, at pinag-iisipan ang Salita ng Shabad.
Siya mismo ang sumasaklaw sa lahat. Ang katawan at isip ng Gurmukh ay puspos at nasisiyahan. ||9||
Ang mundo ay nasusunog sa apoy ni Maya.
Pinapatay ng Gurmukh ang apoy na ito, sa pamamagitan ng pagmumuni-muni sa Shabad.
Sa kaibuturan ay kapayapaan at katahimikan, at ang pangmatagalang kapayapaan ay matatamo. Ang pagsunod sa mga Aral ng Guru, ang isa ay biniyayaan ng Naam, ang Pangalan ng Panginoon. ||10||
Maging si Indra, na nakaupo sa kanyang trono, ay nahuhuli sa takot sa kamatayan.
Hindi sila patatawarin ng Mensahero ng Kamatayan, kahit na sinubukan nila ang lahat ng uri ng mga bagay.
Kapag ang isang tao ay nakatagpo sa Tunay na Guru, ang isa ay pinalaya, umiinom at ninanamnam ang kahanga-hangang diwa ng Panginoon, Har, Har. ||11||
Walang debosyon sa loob ng kusang-loob na manmukh.
Sa pamamagitan ng debosyonal na pagsamba, ang Gurmukh ay nakakakuha ng kapayapaan at katahimikan.
Walang hanggang dalisay at banal ang Salita ng Bani ng Guru; pagsunod sa Mga Aral ng Guru, ang panloob na pagkatao ng isang tao ay basang-basa dito. ||12||
Isinaalang-alang ko ang Brahma, Vishnu at Shiva.
Nakatali sila ng tatlong katangian - ang tatlong guna; malayo sila sa paglaya.
Alam ng Gurmukh ang espirituwal na karunungan ng Isang Panginoon. Gabi at araw, inaawit niya ang Naam, ang Pangalan ng Panginoon. ||13||
Maaaring basahin niya ang Vedas, ngunit hindi niya napagtanto ang Pangalan ng Panginoon.
Para sa kapakanan ni Maya, nagbabasa siya at nagre-recite at nakikipagtalo.
Ang ignorante at bulag na tao ay puno ng dumi sa loob. Paano siya tatawid sa hindi madaanang mundo-karagatan? ||14||
Binibigkas niya ang lahat ng mga kontrobersiya ng Vedas,
ngunit ang kanyang panloob na pagkatao ay hindi puspos o nasisiyahan, at hindi niya napagtanto ang Salita ng Shabad.
Sinasabi ng Vedas ang lahat tungkol sa kabutihan at bisyo, ngunit ang Gurmukh lamang ang umiinom sa Ambrosial Nectar. ||15||
Ang Nag-iisang Tunay na Panginoon ay nag-iisa.
Walang iba maliban sa Kanya.
O Nanak, totoo ang pag-iisip ng isang nakaayon sa Naam; nagsasalita siya ng Katotohanan, at walang iba kundi Katotohanan. ||16||6||
Ang Maru ay tradisyonal na inaawit sa larangan ng digmaan bilang paghahanda sa digmaan. Ang Raag na ito ay may likas na agresibo, na lumilikha ng isang panloob na lakas at kapangyarihan upang ipahayag at bigyang-diin ang katotohanan, anuman ang mga kahihinatnan. Ang likas na katangian ni Maru ay naghahatid ng kawalang-takot at lakas na nagsisiguro na ang katotohanan ay sinasalita, anuman ang halaga.