ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥
maaroo mahalaa 3 |மாரூ, மூன்றாவது மெஹல்:
ਏਕੋ ਸੇਵੀ ਸਦਾ ਥਿਰੁ ਸਾਚਾ ॥
eko sevee sadaa thir saachaa |நான் நித்தியமான, நிலையான மற்றும் உண்மையான இறைவனுக்கு சேவை செய்கிறேன்.
ਦੂਜੈ ਲਾਗਾ ਸਭੁ ਜਗੁ ਕਾਚਾ ॥
doojai laagaa sabh jag kaachaa |இருமையுடன் இணைந்தால், உலகம் முழுவதும் பொய்யானது.
ਗੁਰਮਤੀ ਸਦਾ ਸਚੁ ਸਾਲਾਹੀ ਸਾਚੇ ਹੀ ਸਾਚਿ ਪਤੀਜੈ ਹੇ ॥੧॥
guramatee sadaa sach saalaahee saache hee saach pateejai he |1|குருவின் போதனைகளைப் பின்பற்றி, உண்மையான இறைவனை என்றென்றும் துதிக்கிறேன், உண்மையின் உண்மையால் மகிழ்ச்சி அடைகிறேன். ||1||
ਤੇਰੇ ਗੁਣ ਬਹੁਤੇ ਮੈ ਏਕੁ ਨ ਜਾਤਾ ॥
tere gun bahute mai ek na jaataa |உமது மகிமையான நற்குணங்கள் ஏராளம், இறைவா; எனக்கு ஒன்று கூட தெரியாது.
ਆਪੇ ਲਾਇ ਲਏ ਜਗਜੀਵਨੁ ਦਾਤਾ ॥
aape laae le jagajeevan daataa |உலக வாழ்க்கை, பெரிய கொடையாளி, நம்மை தன்னுடன் இணைக்கிறது.
ਆਪੇ ਬਖਸੇ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ਗੁਰਮਤਿ ਇਹੁ ਮਨੁ ਭੀਜੈ ਹੇ ॥੨॥
aape bakhase de vaddiaaee guramat ihu man bheejai he |2|அவரே மன்னித்து, மகிமையான மகத்துவத்தை வழங்குகிறார். குருவின் உபதேசத்தைப் பின்பற்றி இந்த மனம் மகிழ்கிறது. ||2||
ਮਾਇਆ ਲਹਰਿ ਸਬਦਿ ਨਿਵਾਰੀ ॥
maaeaa lahar sabad nivaaree |ஷபாத்தின் வார்த்தை மாயாவின் அலைகளை அடக்கியது.
ਇਹੁ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਹਉਮੈ ਮਾਰੀ ॥
eihu man niramal haumai maaree |அகங்காரம் வென்றுவிட்டது, இந்த மனம் மாசற்றதாகிவிட்டது.
ਸਹਜੇ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ਰਸਨਾ ਰਾਮੁ ਰਵੀਜੈ ਹੇ ॥੩॥
sahaje gun gaavai rang raataa rasanaa raam raveejai he |3|நான் உள்ளுணர்வோடு இறைவனின் அன்பினால் நிரம்பிய அவரது மகிமையான துதிகளைப் பாடுகிறேன். என் நாக்கு இறைவனின் திருநாமத்தை உச்சரித்து சுவைக்கிறது. ||3||
ਮੇਰੀ ਮੇਰੀ ਕਰਤ ਵਿਹਾਣੀ ॥
meree meree karat vihaanee |என்னுடையது, என்னுடையது! அவர் தனது வாழ்க்கையை செலவிடுகிறார்.
ਮਨਮੁਖਿ ਨ ਬੂਝੈ ਫਿਰੈ ਇਆਣੀ ॥
manamukh na boojhai firai eaanee |தன்னிச்சையான மன்முகனுக்குப் புரியவில்லை; அவன் அறியாமையில் சுற்றித் திரிகிறான்.
ਜਮਕਾਲੁ ਘੜੀ ਮੁਹਤੁ ਨਿਹਾਲੇ ਅਨਦਿਨੁ ਆਰਜਾ ਛੀਜੈ ਹੇ ॥੪॥
jamakaal gharree muhat nihaale anadin aarajaa chheejai he |4|மரணத்தின் தூதர் ஒவ்வொரு கணமும், ஒவ்வொரு கணமும் அவரைக் கண்காணிக்கிறார்; இரவும் பகலும் அவனது வாழ்க்கை வீணாகிறது. ||4||
ਅੰਤਰਿ ਲੋਭੁ ਕਰੈ ਨਹੀ ਬੂਝੈ ॥
antar lobh karai nahee boojhai |அவர் உள்ளத்தில் பேராசையைப் பயிற்சி செய்கிறார், புரிந்து கொள்ளவில்லை.
ਸਿਰ ਊਪਰਿ ਜਮਕਾਲੁ ਨ ਸੂਝੈ ॥
sir aoopar jamakaal na soojhai |மரணத்தின் தூதுவர் தலைக்கு மேல் சுற்றுவதை அவர் காணவில்லை.
ਐਥੈ ਕਮਾਣਾ ਸੁ ਅਗੈ ਆਇਆ ਅੰਤਕਾਲਿ ਕਿਆ ਕੀਜੈ ਹੇ ॥੫॥
aaithai kamaanaa su agai aaeaa antakaal kiaa keejai he |5|இவ்வுலகில் ஒருவன் எதைச் செய்தாலும் மறுமையில் அவனை எதிர்கொள்ள நேரிடும்; அந்த கடைசி நேரத்தில் அவனால் என்ன செய்ய முடியும்? ||5||
ਜੋ ਸਚਿ ਲਾਗੇ ਤਿਨ ਸਾਚੀ ਸੋਇ ॥
jo sach laage tin saachee soe |சத்தியத்தின் மீது பற்று கொண்டவர்கள் உண்மையானவர்கள்.
ਦੂਜੈ ਲਾਗੇ ਮਨਮੁਖਿ ਰੋਇ ॥
doojai laage manamukh roe |தன்னம்பிக்கை கொண்ட மன்முகர்கள், இருமையில் பற்றுக்கொண்டு, அழுது புலம்புகிறார்கள்.
ਦੁਹਾ ਸਿਰਿਆ ਕਾ ਖਸਮੁ ਹੈ ਆਪੇ ਆਪੇ ਗੁਣ ਮਹਿ ਭੀਜੈ ਹੇ ॥੬॥
duhaa siriaa kaa khasam hai aape aape gun meh bheejai he |6|அவர் இரு உலகங்களுக்கும் இறைவன் மற்றும் எஜமானர்; அவனே அறத்தில் மகிழ்கிறான். ||6||
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸਦਾ ਜਨੁ ਸੋਹੈ ॥
gur kai sabad sadaa jan sohai |குருவின் ஷபாத்தின் வார்த்தையின் மூலம், அவரது பணிவான அடியார் என்றென்றும் உயர்ந்தவர்.
ਨਾਮ ਰਸਾਇਣਿ ਇਹੁ ਮਨੁ ਮੋਹੈ ॥
naam rasaaein ihu man mohai |இந்த மனம் அமிர்தத்தின் ஆதாரமான நாமத்தால் மயக்கப்படுகிறது.
ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਮੈਲੁ ਪਤੰਗੁ ਨ ਲਾਗੈ ਗੁਰਮਤੀ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਭੀਜੈ ਹੇ ॥੭॥
maaeaa moh mail patang na laagai guramatee har naam bheejai he |7|மாயாவின் மீதான பற்றுதலின் அழுக்குகளால் அது கறைபடவில்லை; குருவின் போதனைகள் மூலம், அது இறைவனின் திருநாமத்தால் மகிழ்ச்சியடைந்து நிறைவுற்றது. ||7||
ਸਭਨਾ ਵਿਚਿ ਵਰਤੈ ਇਕੁ ਸੋਈ ॥
sabhanaa vich varatai ik soee |ஏக இறைவன் அனைத்திலும் அடங்கி உள்ளான்.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਪਰਗਟੁ ਹੋਈ ॥
guraparasaadee paragatt hoee |குருவின் அருளால் அவர் வெளிப்படுகிறார்.
ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਨਾਇ ਸਾਚੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਜੈ ਹੇ ॥੮॥
haumai maar sadaa sukh paaeaa naae saachai amrit peejai he |8|தன் அகங்காரத்தை அடக்கியவன், நிலையான அமைதியைக் காண்கிறான்; அவர் உண்மையான பெயரின் அம்ப்ரோசியல் அமிர்தத்தில் குடிக்கிறார். ||8||
ਕਿਲਬਿਖ ਦੂਖ ਨਿਵਾਰਣਹਾਰਾ ॥
kilabikh dookh nivaaranahaaraa |கடவுள் பாவத்தையும் வேதனையையும் அழிப்பவர்.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੇਵਿਆ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰਾ ॥
guramukh seviaa sabad veechaaraa |குர்முக் அவருக்கு சேவை செய்கிறார், மேலும் ஷபாத்தின் வார்த்தையை சிந்திக்கிறார்.
ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਆਪੇ ਆਪਿ ਵਰਤੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਤਨੁ ਮਨੁ ਭੀਜੈ ਹੇ ॥੯॥
sabh kichh aape aap varatai guramukh tan man bheejai he |9|அவனே எல்லாவற்றிலும் வியாபித்து இருக்கிறான். குர்முகின் உடலும் மனமும் நிறைவுற்றது மற்றும் மகிழ்ச்சி அடைகிறது. ||9||
ਮਾਇਆ ਅਗਨਿ ਜਲੈ ਸੰਸਾਰੇ ॥
maaeaa agan jalai sansaare |உலகம் மாயா தீயில் எரிகிறது.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਿਵਾਰੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰੇ ॥
guramukh nivaarai sabad veechaare |குர்முக் இந்த நெருப்பை அணைக்கிறார், ஷபாத்தை சிந்தித்து.
ਅੰਤਰਿ ਸਾਂਤਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਗੁਰਮਤੀ ਨਾਮੁ ਲੀਜੈ ਹੇ ॥੧੦॥
antar saant sadaa sukh paaeaa guramatee naam leejai he |10|உள்ளத்தில் அமைதியும் அமைதியும் உள்ளன, நிலையான அமைதி பெறப்படுகிறது. குருவின் போதனைகளைப் பின்பற்றி, இறைவனின் திருநாமத்தால் ஆசிர்வதிக்கப்படுகிறார். ||10||
ਇੰਦ੍ਰ ਇੰਦ੍ਰਾਸਣਿ ਬੈਠੇ ਜਮ ਕਾ ਭਉ ਪਾਵਹਿ ॥
eindr indraasan baitthe jam kaa bhau paaveh |சிம்மாசனத்தில் அமர்ந்திருக்கும் இந்திரன் கூட மரண பயத்தில் சிக்கிக் கொள்கிறான்.
ਜਮੁ ਨ ਛੋਡੈ ਬਹੁ ਕਰਮ ਕਮਾਵਹਿ ॥
jam na chhoddai bahu karam kamaaveh |அவர்கள் எல்லாவிதமான முயற்சிகளையும் செய்தாலும், மரணத்தின் தூதர் அவர்களை விட்டுவிடமாட்டார்.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟੈ ਤਾ ਮੁਕਤਿ ਪਾਈਐ ਹਰਿ ਹਰਿ ਰਸਨਾ ਪੀਜੈ ਹੇ ॥੧੧॥
satigur bhettai taa mukat paaeeai har har rasanaa peejai he |11|உண்மையான குருவைச் சந்திக்கும் போது, ஒருவன் விடுதலை பெறுகிறான், இறைவனின் உன்னதமான சாரத்தை அருந்தி, ஹர், ஹர். ||11||
ਮਨਮੁਖਿ ਅੰਤਰਿ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਈ ॥
manamukh antar bhagat na hoee |சுய விருப்பமுள்ள மன்முகுக்குள் பக்தி இல்லை.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਗਤਿ ਸਾਂਤਿ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥
guramukh bhagat saant sukh hoee |பக்தி வழிபாட்டின் மூலம், குர்முக் அமைதியையும் அமைதியையும் பெறுகிறார்.
ਪਵਿਤ੍ਰ ਪਾਵਨ ਸਦਾ ਹੈ ਬਾਣੀ ਗੁਰਮਤਿ ਅੰਤਰੁ ਭੀਜੈ ਹੇ ॥੧੨॥
pavitr paavan sadaa hai baanee guramat antar bheejai he |12|என்றென்றும் தூய்மையான மற்றும் புனிதமானது குருவின் பானியின் வார்த்தை; குருவின் போதனைகளைப் பின்பற்றி, ஒருவரின் உள்ளம் அதில் நனைகிறது. ||12||
ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਿਸਨੁ ਮਹੇਸੁ ਵੀਚਾਰੀ ॥
brahamaa bisan mahes veechaaree |பிரம்மா, விஷ்ணு, சிவன் என்று எண்ணியிருக்கிறேன்.
ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਬਧਕ ਮੁਕਤਿ ਨਿਰਾਰੀ ॥
trai gun badhak mukat niraaree |அவர்கள் மூன்று குணங்களால் பிணைக்கப்பட்டவர்கள் - மூன்று குணங்கள்; அவர்கள் விடுதலையிலிருந்து வெகு தொலைவில் உள்ளனர்.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨੁ ਏਕੋ ਹੈ ਜਾਤਾ ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਰਵੀਜੈ ਹੇ ॥੧੩॥
guramukh giaan eko hai jaataa anadin naam raveejai he |13|குர்முகிக்கு ஏக இறைவனின் ஆன்மீக ஞானம் தெரியும். இரவும் பகலும் இறைவனின் நாமத்தை ஜபிக்கிறார். ||13||
ਬੇਦ ਪੜਹਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨ ਬੂਝਹਿ ॥
bed parreh har naam na boojheh |அவர் வேதங்களைப் படிக்கலாம், ஆனால் இறைவனின் திருநாமத்தை உணரவில்லை.
ਮਾਇਆ ਕਾਰਣਿ ਪੜਿ ਪੜਿ ਲੂਝਹਿ ॥
maaeaa kaaran parr parr loojheh |மாயா நிமித்தம் ஓதி ஓதி வாதாடுகிறார்.
ਅੰਤਰਿ ਮੈਲੁ ਅਗਿਆਨੀ ਅੰਧਾ ਕਿਉ ਕਰਿ ਦੁਤਰੁ ਤਰੀਜੈ ਹੇ ॥੧੪॥
antar mail agiaanee andhaa kiau kar dutar tareejai he |14|அறியாமை மற்றும் குருடர் உள்ளத்தில் அழுக்கு நிறைந்துள்ளது. கடக்க முடியாத உலகப் பெருங்கடலை அவன் எப்படிக் கடக்க முடியும்? ||14||
ਬੇਦ ਬਾਦ ਸਭਿ ਆਖਿ ਵਖਾਣਹਿ ॥
bed baad sabh aakh vakhaaneh |அவர் வேதங்களின் அனைத்து சர்ச்சைகளுக்கும் குரல் கொடுக்கிறார்,
ਨ ਅੰਤਰੁ ਭੀਜੈ ਨ ਸਬਦੁ ਪਛਾਣਹਿ ॥
n antar bheejai na sabad pachhaaneh |ஆனால் அவனது உள்ளம் நிறைவடையவில்லை அல்லது திருப்தியடையவில்லை, மேலும் அவர் ஷபாத்தின் வார்த்தையை உணரவில்லை.
ਪੁੰਨੁ ਪਾਪੁ ਸਭੁ ਬੇਦਿ ਦ੍ਰਿੜਾਇਆ ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਜੈ ਹੇ ॥੧੫॥
pun paap sabh bed drirraaeaa guramukh amrit peejai he |15|வேதங்கள் அறம் மற்றும் தீமை பற்றி அனைத்தையும் கூறுகின்றன, ஆனால் குருமுகன் மட்டுமே அமுத அமிர்தத்தில் குடிப்பார். ||15||
ਆਪੇ ਸਾਚਾ ਏਕੋ ਸੋਈ ॥
aape saachaa eko soee |ஒரே உண்மையான இறைவன் அனைத்தும் அவனே.
ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਦੂਜਾ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥
tis bin doojaa avar na koee |அவனைத் தவிர வேறு யாரும் இல்லை.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਮਨੁ ਸਾਚਾ ਸਚੋ ਸਚੁ ਰਵੀਜੈ ਹੇ ॥੧੬॥੬॥
naanak naam rate man saachaa sacho sach raveejai he |16|6|ஓ நானக், நாமத்துடன் இயைந்திருப்பவரின் மனம் உண்மை; அவர் உண்மையைப் பேசுகிறார், உண்மையைத் தவிர வேறில்லை. ||16||6||
ராக் மாறூ
போருக்கான ஆயத்தமாகப் போர்க்களத்தில் மருது பாரம்பரியமாகப் பாடப்பட்டது. இந்த ராக் ஒரு ஆக்கிரமிப்பு தன்மையைக் கொண்டுள்ளது, இது விளைவுகளைப் பொருட்படுத்தாமல் உண்மையை வெளிப்படுத்தவும் வலியுறுத்தவும் ஒரு உள் வலிமையையும் சக்தியையும் உருவாக்குகிறது. என்ன விலை கொடுத்தாலும் உண்மை பேசப்படுவதை உறுதி செய்யும் அச்சமின்மையையும் வலிமையையும் மருவின் இயல்பு உணர்த்துகிறது.