سک سمرِدهي - ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥ ਹਉ ਮੈ ਕਰੀ ਤਾਂ ਤੂ ਨਾਹੀ ਤੂ ਹੋਵਹਿ ਹਉ ਨਾਹਿ ॥

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥

salok mahalaa 1 |

سالڪ، پھريون مھل:

ਹਉ ਮੈ ਕਰੀ ਤਾਂ ਤੂ ਨਾਹੀ ਤੂ ਹੋਵਹਿ ਹਉ ਨਾਹਿ ॥

hau mai karee taan too naahee too hoveh hau naeh |

جڏهن ڪو ماڻهو انا ۾ ڪم ڪري ٿو، تڏهن تون اتي نه آهين، رب. تون جتي به آهين، اتي ڪا به انا نه آهي.

ਬੂਝਹੁ ਗਿਆਨੀ ਬੂਝਣਾ ਏਹ ਅਕਥ ਕਥਾ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥

boojhahu giaanee boojhanaa eh akath kathaa man maeh |

اي روحاني استاد، هي سمجھو: اڻ ڳڻي تقرير دماغ ۾ آهي.

ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਤਤੁ ਨ ਪਾਈਐ ਅਲਖੁ ਵਸੈ ਸਭ ਮਾਹਿ ॥

bin gur tat na paaeeai alakh vasai sabh maeh |

گروءَ کان سواءِ، حقيقت جو جوهر نه ٿو ملي. پوشيده رب هر جاءِ تي رهي ٿو.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਤ ਜਾਣੀਐ ਜਾਂ ਸਬਦੁ ਵਸੈ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥

satigur milai ta jaaneeai jaan sabad vasai man maeh |

سچي گروءَ سان ملندو آهي، تڏهن رب سُڃاڻندو آهي، جڏهن سَبَدَ جو ڪلام ذهن ۾ اچي ويندو آهي.

ਆਪੁ ਗਇਆ ਭ੍ਰਮੁ ਭਉ ਗਇਆ ਜਨਮ ਮਰਨ ਦੁਖ ਜਾਹਿ ॥

aap geaa bhram bhau geaa janam maran dukh jaeh |

جڏهن خودپرستي ختم ٿي وڃي ٿي ته شڪ ۽ خوف به ختم ٿي وڃي ٿو ۽ جنم ۽ موت جو ڏک به دور ٿي وڃي ٿو.

ਗੁਰਮਤਿ ਅਲਖੁ ਲਖਾਈਐ ਊਤਮ ਮਤਿ ਤਰਾਹਿ ॥

guramat alakh lakhaaeeai aootam mat taraeh |

گرو جي تعليمات تي عمل ڪندي، غائب رب ڏٺو وڃي ٿو؛ عقل مٿاهون آهي، ۽ هڪ پار ڪيو ويندو آهي.

ਨਾਨਕ ਸੋਹੰ ਹੰਸਾ ਜਪੁ ਜਾਪਹੁ ਤ੍ਰਿਭਵਣ ਤਿਸੈ ਸਮਾਹਿ ॥੧॥

naanak sohan hansaa jap jaapahu tribhavan tisai samaeh |1|

اي نانڪ، ’سوهنگ هينسا‘ جو گيت ڳايو- ’هو مان آهيان، ۽ مان ئي آهيان. هن ۾ ٽي جهان سمايل آهن. ||1||

شبد جي معلومات

عنوان:	راگ مارو
لکڻ وارو:	گرو نانک دیو جی
صفحو:	1092 - 1093
لائن نمبر:	19 - 3

راگ مارو

مارو روايتي طور تي جنگ جي تياري ۾ جنگ جي ميدان تي ڳايو ويندو هو. هي راگ هڪ جارحاڻي نوعيت جو آهي، جيڪو نتيجن جي پرواهه ڪرڻ کان سواءِ، سچ جي اظهار ۽ زور ڏيڻ جي اندروني طاقت ۽ طاقت پيدا ڪري ٿو. مارو جي فطرت بي خوفي ۽ طاقت جو پيغام ڏئي ٿي جيڪا يقيني بڻائي ٿي ته سچ ڳالهايو وڃي، ڪابه قيمت ناهي.