ਜੈਤਸਰੀ ਮਹਲਾ ੯ ॥
jaitasaree mahalaa 9 |

جيتسري، نائين مهل:

ਹਰਿ ਜੂ ਰਾਖਿ ਲੇਹੁ ਪਤਿ ਮੇਰੀ ॥
har joo raakh lehu pat meree |

اي پيارا رب، مهرباني، منهنجي عزت کي بچايو!

ਜਮ ਕੋ ਤ੍ਰਾਸ ਭਇਓ ਉਰ ਅੰਤਰਿ ਸਰਨਿ ਗਹੀ ਕਿਰਪਾ ਨਿਧਿ ਤੇਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jam ko traas bheio ur antar saran gahee kirapaa nidh teree |1| rahaau |

موت جو خوف منهنجي دل ۾ داخل ٿي ويو آهي. مان تنهنجي حرمت جي حفاظت سان چمڪندو آهيان، اي رب، رحمت جو سمنڊ. ||1||روڪ||

ਮਹਾ ਪਤਿਤ ਮੁਗਧ ਲੋਭੀ ਫੁਨਿ ਕਰਤ ਪਾਪ ਅਬ ਹਾਰਾ ॥
mahaa patit mugadh lobhee fun karat paap ab haaraa |

مان وڏو گنهگار، بيوقوف ۽ لالچي آهيان. پر هاڻي، آخرڪار، مان گناهه ڪرڻ کان ٿڪجي ويو آهيان.

ਭੈ ਮਰਬੇ ਕੋ ਬਿਸਰਤ ਨਾਹਿਨ ਤਿਹ ਚਿੰਤਾ ਤਨੁ ਜਾਰਾ ॥੧॥
bhai marabe ko bisarat naahin tih chintaa tan jaaraa |1|

مان مرڻ جي خوف کي وساري نٿو سگهان. هي پريشاني منهنجي جسم کي کائي رهي آهي. ||1||

ਕੀਏ ਉਪਾਵ ਮੁਕਤਿ ਕੇ ਕਾਰਨਿ ਦਹ ਦਿਸਿ ਕਉ ਉਠਿ ਧਾਇਆ ॥
kee upaav mukat ke kaaran dah dis kau utth dhaaeaa |

مان پاڻ کي آزاد ڪرڻ جي ڪوشش ڪري رهيو آهيان، ڏهن طرفن جي چوڌاري ڊوڙندو آهيان.

ਘਟ ਹੀ ਭੀਤਰਿ ਬਸੈ ਨਿਰੰਜਨੁ ਤਾ ਕੋ ਮਰਮੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥੨॥
ghatt hee bheetar basai niranjan taa ko maram na paaeaa |2|

خالص، بي عيب رب منهنجي دل ۾ گهري ٿو، پر مان هن جي اسرار جي راز کي نه ٿو سمجهي. ||2||

ਨਾਹਿਨ ਗੁਨੁ ਨਾਹਿਨ ਕਛੁ ਜਪੁ ਤਪੁ ਕਉਨੁ ਕਰਮੁ ਅਬ ਕੀਜੈ ॥
naahin gun naahin kachh jap tap kaun karam ab keejai |

مون وٽ ڪا به قابليت نه آهي، ۽ مان مراقبي يا تپش بابت ڪجهه به نه ٿو ڄاڻان. مون کي هاڻي ڇا ڪرڻ گهرجي؟

ਨਾਨਕ ਹਾਰਿ ਪਰਿਓ ਸਰਨਾਗਤਿ ਅਭੈ ਦਾਨੁ ਪ੍ਰਭ ਦੀਜੈ ॥੩॥੨॥
naanak haar pario saranaagat abhai daan prabh deejai |3|2|

اي نانڪ، مان بيزار آهيان. مان تنهنجي پناهه گهران ٿو، اي خدا، مهرباني ڪري مون کي بي خوفيءَ جو تحفو عطا ڪر. ||3||2||

Sri Guru Granth Sahib
شبد جي معلومات

عنوان: راگ جیتسری
لکڻ وارو: گرو تیغ بہادر جی
صفحو: 703
لائن نمبر: 2 - 6

راگ جیتسری

جيتسري ڪنهن جي بغير رهڻ جي قابل نه هجڻ جي دل جي جذبي کي بيان ڪري ٿو. ان جو مزاج انحصار جي جذبات سان ڀريل آهي ۽ ان شخص سان گڏ ٿيڻ جي شدت سان پهچڻ جو هڪ زبردست احساس.