ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥
maaroo mahalaa 3 |مارو، ٽيون مهل:
ਏਕੋ ਸੇਵੀ ਸਦਾ ਥਿਰੁ ਸਾਚਾ ॥
eko sevee sadaa thir saachaa |مان هڪ رب جي خدمت ڪريان ٿو، جيڪو دائمي، مستحڪم ۽ سچو آهي.
ਦੂਜੈ ਲਾਗਾ ਸਭੁ ਜਗੁ ਕਾਚਾ ॥
doojai laagaa sabh jag kaachaa |دوئي سان جڙيل، سڄي دنيا ڪوڙي آهي.
ਗੁਰਮਤੀ ਸਦਾ ਸਚੁ ਸਾਲਾਹੀ ਸਾਚੇ ਹੀ ਸਾਚਿ ਪਤੀਜੈ ਹੇ ॥੧॥
guramatee sadaa sach saalaahee saache hee saach pateejai he |1|گرو جي تعليمات تي عمل ڪندي، مان هميشه سچي رب جي ساراهه ڪريان ٿو، سچ جي سچي کان راضي آهيان. ||1||
ਤੇਰੇ ਗੁਣ ਬਹੁਤੇ ਮੈ ਏਕੁ ਨ ਜਾਤਾ ॥
tere gun bahute mai ek na jaataa |تنهنجا عاليشان فضيلت تمام گهڻا آهن، رب؛ مون کي هڪ به خبر نه آهي.
ਆਪੇ ਲਾਇ ਲਏ ਜਗਜੀਵਨੁ ਦਾਤਾ ॥
aape laae le jagajeevan daataa |دنيا جي زندگي، عظيم عطا ڪندڙ، اسان کي پاڻ سان ڳنڍي ٿو.
ਆਪੇ ਬਖਸੇ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ਗੁਰਮਤਿ ਇਹੁ ਮਨੁ ਭੀਜੈ ਹੇ ॥੨॥
aape bakhase de vaddiaaee guramat ihu man bheejai he |2|هو پاڻ کي معاف ڪري ٿو، ۽ عظيم عظمت عطا ڪري ٿو. گرو جي تعليمات تي عمل ڪندي، هي ذهن خوش ٿيو. ||2||
ਮਾਇਆ ਲਹਰਿ ਸਬਦਿ ਨਿਵਾਰੀ ॥
maaeaa lahar sabad nivaaree |شبد جي ڪلام مايا جي موج کي هيٺ ڪري ڇڏيو آهي.
ਇਹੁ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਹਉਮੈ ਮਾਰੀ ॥
eihu man niramal haumai maaree |انا پرستيءَ کي فتح ڪيو ويو آهي، ۽ هي ذهن بيڪار ٿي ويو آهي.
ਸਹਜੇ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ਰਸਨਾ ਰਾਮੁ ਰਵੀਜੈ ਹੇ ॥੩॥
sahaje gun gaavai rang raataa rasanaa raam raveejai he |3|مان وجدان سان رب جي محبت سان متاثر ٿي، سندس شاندار حمد ڳايان ٿو. منهنجي زبان رب جي نالي کي ڳائي ٿي. ||3||
ਮੇਰੀ ਮੇਰੀ ਕਰਤ ਵਿਹਾਣੀ ॥
meree meree karat vihaanee |رڙ ڪري، ”منهنجو، منهنجو! هو پنهنجي زندگي گذاريندو آهي.
ਮਨਮੁਖਿ ਨ ਬੂਝੈ ਫਿਰੈ ਇਆਣੀ ॥
manamukh na boojhai firai eaanee |پاڻ سڳورن کي سمجھ ۾ نٿو اچي. هو اڻڄاڻائيءَ ۾ گهمي ٿو.
ਜਮਕਾਲੁ ਘੜੀ ਮੁਹਤੁ ਨਿਹਾਲੇ ਅਨਦਿਨੁ ਆਰਜਾ ਛੀਜੈ ਹੇ ॥੪॥
jamakaal gharree muhat nihaale anadin aarajaa chheejai he |4|موت جو رسول مٿس هر لمحي، هر پل تي نظر رکي ٿو. رات ۽ ڏينهن، هن جي زندگي برباد ٿي رهي آهي. ||4||
ਅੰਤਰਿ ਲੋਭੁ ਕਰੈ ਨਹੀ ਬੂਝੈ ॥
antar lobh karai nahee boojhai |هو اندر ۾ لالچ ڪري ٿو، ۽ نه ٿو سمجهي.
ਸਿਰ ਊਪਰਿ ਜਮਕਾਲੁ ਨ ਸੂਝੈ ॥
sir aoopar jamakaal na soojhai |هن موت جي رسول کي پنهنجي مٿي تي ٽنگيل نه ڏٺو.
ਐਥੈ ਕਮਾਣਾ ਸੁ ਅਗੈ ਆਇਆ ਅੰਤਕਾਲਿ ਕਿਆ ਕੀਜੈ ਹੇ ॥੫॥
aaithai kamaanaa su agai aaeaa antakaal kiaa keejai he |5|دنيا ۾ جيڪو به ڪم ڪندو، آخرت ۾ ان جي سامهون ايندو. هو ان آخري لمحي ۾ ڇا ٿو ڪري سگهي؟ ||5||
ਜੋ ਸਚਿ ਲਾਗੇ ਤਿਨ ਸਾਚੀ ਸੋਇ ॥
jo sach laage tin saachee soe |جيڪي سچ سان جڙيل آهن سي سچا آهن.
ਦੂਜੈ ਲਾਗੇ ਮਨਮੁਖਿ ਰੋਇ ॥
doojai laage manamukh roe |پاڻ سڳورا، ٻهراڙيءَ سان جڙيل، روئن ٿا ۽ روئن ٿا.
ਦੁਹਾ ਸਿਰਿਆ ਕਾ ਖਸਮੁ ਹੈ ਆਪੇ ਆਪੇ ਗੁਣ ਮਹਿ ਭੀਜੈ ਹੇ ॥੬॥
duhaa siriaa kaa khasam hai aape aape gun meh bheejai he |6|هو ٻنهي جهانن جو پالڻهار ۽ مالڪ آهي. پاڻ نيڪيءَ ۾ مگن آهي. ||6||
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸਦਾ ਜਨੁ ਸੋਹੈ ॥
gur kai sabad sadaa jan sohai |گرو جي ڪلام جي ذريعي، سندس عاجز خادم هميشه لاء بلند ٿي ويو آهي.
ਨਾਮ ਰਸਾਇਣਿ ਇਹੁ ਮਨੁ ਮੋਹੈ ॥
naam rasaaein ihu man mohai |هي ذهن نام، امرت جو سرچشمو آهي.
ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਮੈਲੁ ਪਤੰਗੁ ਨ ਲਾਗੈ ਗੁਰਮਤੀ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਭੀਜੈ ਹੇ ॥੭॥
maaeaa moh mail patang na laagai guramatee har naam bheejai he |7|مايا جي وابستگيءَ جي مٽيءَ ۾ داغ نه آهي. گرو جي تعليمات جي ذريعي، اهو رب جي نالي سان راضي ۽ مطمئن آهي. ||7||
ਸਭਨਾ ਵਿਚਿ ਵਰਤੈ ਇਕੁ ਸੋਈ ॥
sabhanaa vich varatai ik soee |هڪ رب سڀني جي اندر سمايل آهي.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਪਰਗਟੁ ਹੋਈ ॥
guraparasaadee paragatt hoee |گرو جي فضل سان، هو ظاهر ٿيو.
ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਨਾਇ ਸਾਚੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਜੈ ਹੇ ॥੮॥
haumai maar sadaa sukh paaeaa naae saachai amrit peejai he |8|جيڪو پنهنجي انا کي مات ڏئي ٿو، دائمي امن حاصل ڪري ٿو. هو سچي نالي جي امرت ۾ پيئندو آهي. ||8||
ਕਿਲਬਿਖ ਦੂਖ ਨਿਵਾਰਣਹਾਰਾ ॥
kilabikh dookh nivaaranahaaraa |خدا گناهه ۽ درد کي ختم ڪرڻ وارو آهي.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੇਵਿਆ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰਾ ॥
guramukh seviaa sabad veechaaraa |گرومخ هن جي خدمت ڪري ٿو، ۽ لفظ جي لفظ تي غور ڪري ٿو.
ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਆਪੇ ਆਪਿ ਵਰਤੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਤਨੁ ਮਨੁ ਭੀਜੈ ਹੇ ॥੯॥
sabh kichh aape aap varatai guramukh tan man bheejai he |9|هو پاڻ هر شيءِ تي پکڙيل آهي. گرومخ جو جسم ۽ دماغ مطمئن ۽ خوش آهن. ||9||
ਮਾਇਆ ਅਗਨਿ ਜਲੈ ਸੰਸਾਰੇ ॥
maaeaa agan jalai sansaare |دنيا مايا جي باهه ۾ سڙي رهي آهي.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਿਵਾਰੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰੇ ॥
guramukh nivaarai sabad veechaare |گرو مُخ اُن باھ کي وسائي ٿو، شَبَد تي غور ڪري.
ਅੰਤਰਿ ਸਾਂਤਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਗੁਰਮਤੀ ਨਾਮੁ ਲੀਜੈ ਹੇ ॥੧੦॥
antar saant sadaa sukh paaeaa guramatee naam leejai he |10|اندر ۾ سڪون ۽ سڪون آهي، ۽ دائمي امن حاصل ٿئي ٿو. گرو جي تعليمات تي عمل ڪندي، هڪ کي برڪت وارو نالو، رب جو نالو آهي. ||10||
ਇੰਦ੍ਰ ਇੰਦ੍ਰਾਸਣਿ ਬੈਠੇ ਜਮ ਕਾ ਭਉ ਪਾਵਹਿ ॥
eindr indraasan baitthe jam kaa bhau paaveh |جيتوڻيڪ اندرا، پنهنجي تخت تي ويٺي، موت جي خوف ۾ پکڙيل آهي.
ਜਮੁ ਨ ਛੋਡੈ ਬਹੁ ਕਰਮ ਕਮਾਵਹਿ ॥
jam na chhoddai bahu karam kamaaveh |موت جو رسول انهن کي نه بخشيندو، جيتوڻيڪ اهي هر قسم جي ڪوشش ڪن.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟੈ ਤਾ ਮੁਕਤਿ ਪਾਈਐ ਹਰਿ ਹਰਿ ਰਸਨਾ ਪੀਜੈ ਹੇ ॥੧੧॥
satigur bhettai taa mukat paaeeai har har rasanaa peejai he |11|جڏهن ڪو سچو گرو سان ملندو آهي، هڪ آزاد ٿي ويندو آهي، پيئندو آهي ۽ رب، هار، هر جي شاندار جوهر جو مزو وٺندو آهي. ||11||
ਮਨਮੁਖਿ ਅੰਤਰਿ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਈ ॥
manamukh antar bhagat na hoee |نفس جي خواهشمند انسان جي اندر ڪا به عقيدت ناهي.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਗਤਿ ਸਾਂਤਿ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥
guramukh bhagat saant sukh hoee |عقيدت جي پوڄا ذريعي، گرومخ امن ۽ سڪون حاصل ڪري ٿو.
ਪਵਿਤ੍ਰ ਪਾਵਨ ਸਦਾ ਹੈ ਬਾਣੀ ਗੁਰਮਤਿ ਅੰਤਰੁ ਭੀਜੈ ਹੇ ॥੧੨॥
pavitr paavan sadaa hai baanee guramat antar bheejai he |12|ھميشه خالص ۽ مقدس آھي گرو جي باني جو ڪلام؛ گروءَ جي تعليمات تي عمل ڪندي، انسان جو باطن ان ۾ ٻڏي ويندو آهي. ||12||
ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਿਸਨੁ ਮਹੇਸੁ ਵੀਚਾਰੀ ॥
brahamaa bisan mahes veechaaree |مون برهما، وشنو ۽ شيو سمجهيو آهي.
ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਬਧਕ ਮੁਕਤਿ ਨਿਰਾਰੀ ॥
trai gun badhak mukat niraaree |اهي ٽن خاصيتن سان جڙيل آهن - ٽي گنان؛ اهي آزاديءَ کان پري آهن.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨੁ ਏਕੋ ਹੈ ਜਾਤਾ ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਰਵੀਜੈ ਹੇ ॥੧੩॥
guramukh giaan eko hai jaataa anadin naam raveejai he |13|گرومخ هڪ رب جي روحاني حڪمت کي ڄاڻي ٿو. رات ڏينهن هو رب جو نالو ڳائيندو آهي. ||13||
ਬੇਦ ਪੜਹਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨ ਬੂਝਹਿ ॥
bed parreh har naam na boojheh |هو ويد پڙهي سگهي ٿو، پر هن کي رب جي نالي جو احساس ناهي.
ਮਾਇਆ ਕਾਰਣਿ ਪੜਿ ਪੜਿ ਲੂਝਹਿ ॥
maaeaa kaaran parr parr loojheh |مايا لاءِ، هو پڙهي ٿو، پڙهي ٿو ۽ بحث ڪري ٿو.
ਅੰਤਰਿ ਮੈਲੁ ਅਗਿਆਨੀ ਅੰਧਾ ਕਿਉ ਕਰਿ ਦੁਤਰੁ ਤਰੀਜੈ ਹੇ ॥੧੪॥
antar mail agiaanee andhaa kiau kar dutar tareejai he |14|جاهل ۽ انڌو ماڻهو اندر ئي گندگي سان ڀريل هوندو آهي. اُهو اُن بي وس سمنڊ مان ڪيئن پار ٿيندو؟ ||14||
ਬੇਦ ਬਾਦ ਸਭਿ ਆਖਿ ਵਖਾਣਹਿ ॥
bed baad sabh aakh vakhaaneh |هو ويد جي سڀني تڪرارن کي آواز ڏئي ٿو،
ਨ ਅੰਤਰੁ ਭੀਜੈ ਨ ਸਬਦੁ ਪਛਾਣਹਿ ॥
n antar bheejai na sabad pachhaaneh |پر سندس باطني وجود مطمئن يا مطمئن نه آهي، ۽ هو لفظ جي ڪلام کي محسوس نٿو ڪري.
ਪੁੰਨੁ ਪਾਪੁ ਸਭੁ ਬੇਦਿ ਦ੍ਰਿੜਾਇਆ ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਜੈ ਹੇ ॥੧੫॥
pun paap sabh bed drirraaeaa guramukh amrit peejai he |15|ويد سڀ نيڪي ۽ برائي جي باري ۾ ٻڌائي ٿو، پر صرف گرومخ امرت ۾ پيئي ٿو. ||15||
ਆਪੇ ਸਾਚਾ ਏਕੋ ਸੋਈ ॥
aape saachaa eko soee |هڪ ئي سچو پالڻهار پاڻ ئي آهي.
ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਦੂਜਾ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥
tis bin doojaa avar na koee |ان کان سواءِ ٻيو ڪوبه ڪونهي.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਮਨੁ ਸਾਚਾ ਸਚੋ ਸਚੁ ਰਵੀਜੈ ਹੇ ॥੧੬॥੬॥
naanak naam rate man saachaa sacho sach raveejai he |16|6|اي نانڪ، سچو آهي ذهن ان جو، جيڪو نالي سان جڙيل آهي. هو سچ ٿو ڳالهائي، ۽ سچ کان سواءِ ٻيو ڪجهه به نه ٿو ڳالهائي. ||16||6||
راگ مارو
مارو روايتي طور تي جنگ جي تياري ۾ جنگ جي ميدان تي ڳايو ويندو هو. هي راگ هڪ جارحاڻي نوعيت جو آهي، جيڪو نتيجن جي پرواهه ڪرڻ کان سواءِ، سچ جي اظهار ۽ زور ڏيڻ جي اندروني طاقت ۽ طاقت پيدا ڪري ٿو. مارو جي فطرت بي خوفي ۽ طاقت جو پيغام ڏئي ٿي جيڪا يقيني بڻائي ٿي ته سچ ڳالهايو وڃي، ڪابه قيمت ناهي.