اندرا، پنهنجي تخت تي ويٺي، تنهنجي دروازي تي ديوتائن سان گڏ تنهنجو گيت ڳائي ٿو.
سماڌيءَ ۾ سِڌا تنهنجو گيت ڳائين ٿا؛ ساڌُن توکي غور سان ڳائي ٿو.
برهمڻ، جنوني، ۽ پرامن طور تي قبول ڪندڙ توهان جا گيت؛ بي خوف ويڙهاڪن توهان جا گيت ڳائي رهيا آهن.
پنڊت، مذهبي عالم، جيڪي ويدون پڙهن ٿا، سي سڄي ڄمار جي عظيم بزرگن سان گڏ تنهنجو گيت ڳائين ٿا.
موهني، آسماني خوبصورتي، جيڪي دل کي بهشت ۾، هن دنيا ۾، ۽ لاشعور جي هيٺاهين دنيا ۾ موهينديون آهن، تنهنجو گيت ڳائينديون آهن.
تنهنجي پيدا ڪيل آسماني زيور ۽ زيارت جا اڍائي مقدس مزار، تنهنجو ئي گيت ڳائين ٿا.
بهادر ۽ طاقتور جنگجو توهان جا گيت ڳائين ٿا. روحاني هيرو ۽ تخليق جا چار ذريعا توهان کي ڳائيندا آهن.
دنيا، شمسي نظام ۽ ڪهڪشان، توهان جي هٿ سان ٺاهيل ۽ ترتيب ڏنل، توهان جا گيت.
اُهي ئي تنهنجو ڳائيندا آهن، جيڪي تنهنجي مرضيءَ سان راضي هوندا آهن. تنهنجا عقيدتمند تنهنجي عظمت واري جوهر سان ڀريل آهن.
ٻيا به ڪيترائي تنهنجا ڳائيندا آهن، ذهن ۾ نه ايندا آهن. اي نانڪ، مان انهن سڀني کي ڪيئن سوچي سگهان ٿو؟
اھو سچو پالڻھار سچو آھي، سدائين سچو آھي، ۽ سچو آھي سندس نالو.
هو آهي، ۽ هميشه رهندو. هو ڪڏهن به نه ويندو، جڏهن ته هي ڪائنات جنهن کي هن پيدا ڪيو آهي ختم ٿي وڃي.
هن دنيا کي ان جي مختلف رنگن، جاندارن جي نسلن ۽ مايا جي مختلف قسمن سان پيدا ڪيو.
مخلوق کي پيدا ڪري، هو پنهنجي عظمت سان ان جي نگراني ڪري ٿو.
هو جيڪو چاهي ٿو سو ڪري ٿو. ان لاءِ ڪوبه حڪم جاري نٿو ڪري سگهي.
هو بادشاهه، بادشاهن جو بادشاهه، عظيم رب ۽ بادشاهن جو مالڪ آهي. نانڪ پنهنجي مرضي جي تابع رهي ٿو. ||1||
آسا، پهرين مهل:
سندس عظمت جو ٻڌي، هر ڪو کيس عظيم سڏيندو آهي.
پر هن جي عظمت ڪيتري آهي، اها رڳو انهن کي معلوم آهي، جن هن کي ڏٺو آهي.
هن جي قيمت جو اندازو نٿو لڳائي سگهجي. هن کي بيان نٿو ڪري سگهجي.