Jaitsree, Naoú Mehl:
A Thiarna a chara, sábháil m'onóir le do thoil!
Tá eagla an bháis tagtha isteach i mo chroí; Cloíim le Cosaint do Thearmainn, a Thiarna, aigéan na trócaire. ||1||Sos||
Is peacach mór mé, amaideach agus sanntach; ach anois, faoi dheireadh, tá mé tar éis éirí tuirseach de pheacaí a dhéanamh.
Ní féidir liom dearmad a dhéanamh ar eagla an bháis; tá an imní seo ag ithe mo chorp. ||1||
Bhí mé ag iarraidh mé féin a shaoradh, ag rith timpeall sna deich dtreo.
Fanann an Tiarna glan, gan Smál go domhain i mo chroí, ach ní thuigim rún a rúndiamhra. ||2||
Tá mé aon fiúntais, agus tá a fhios agam aon rud faoi meditation nó austerities; cad ba cheart dom a dhéanamh anois?
A Nanak, tá mé traochta; Lorgaim foscadh do Thearmainn; A Dhia, beannaigh mé, le do thoil, le bronntanas na heaspaig. ||3||2||
Teideal: | Raag Jaithsree |
---|---|
Scríbhneoir: | Guru Tegh Bahadur Ji |
Leathanach: | 703 |
Líne Uimh.: | 2 - 6 |
Cuireann Jaitsiri in iúl an mothúchán croíúil nach bhfuil sé in ann maireachtáil gan duine. Tá a ghiúmar buartha faoi mhothúcháin spleáchais agus braistint ró-mhór ar a bheith ag obair go dian le bheith leis an duine sin.